[336] mina juveler czyli do czego się przydaje dobry słownik

Oczywiście słownik polsko-szwedzki :) Na przykład do tego, żeby nazwa bloga w obcym języku znaczyła to, co rzeczywiście miała znaczyć.
Nazwa mojego bloga powstała, kiedy o prowadzeniu bloga nawet nie myślałam , ale chciałam zarejestrować się na wizaz.pl w celu dokształcania się w kwestiach biżuteryjnych oraz pokazywania swoich (po)tworków. Jakąś nazwę musiałam sobie wymyślić, a że właśnie zaczynałam uczyć się szwedzkiego, to stwierdziłam, że będzie po szwedzku i tak powstała mina juveler. W zamierzeniu miało to znaczyć "moja biżuteria", ale... no właśnie... kieszonkowy słownik polsko-szwedzki zdecydowanie nie jest najbardziej wiarygodnym źródłem. Wyszło coś w rodzaju "moje skarby" (my treasures), co w sumie obecnie bardziej pasuje do treści bloga, na którym biżuteria pojawia się dosyć rzadko. Po paru tygodniach zorientowałam się, że z tą nazwą jest coś nie tak, ale już nie chciałam zmieniać.
A jak zakładałam bloga, to postanowiłam ją wykorzystać, wychodząc z założenia, że i tak prawie nikomu nie będzie się chciało ustalać co to znaczy. Oczywiście znając mój ogromny talent do wymyślania tytułów i tym podobnych mina juveler stała się nazwą zarówno autorki, jak i tytułem oraz adresem bloga. Pisownia też była różna, ostatecznie pozostała taka, jak w tym poście, chociaż w niektórych  miejscach już nie mogę zmienić, więc istnieją wersje z kropkami, kreskami i dużymi literami. A niektórzy skracają to po prostu do mina i też jest ok.
I tak powstała nazwa prawie uniwersalna, przynajmniej dopóki ktoś nie zna szwedzkiego:)

A ta radosna twórczość powyżej to pierwszy z pięciu (mam nadzieję) postów na wyzwanie Uli Phelep.